Czego spodziewać się po badaniu w ZUS?

Renta z tytułu niezdolności do pracy to, jak sama nazwa wskazuje, świadczenie należne z racji utraty zdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Sformułowanie „jakiejkolwiek” nie jest tu przypadkowe i ma bardzo duże znaczenie. Oto bowiem lekarz orzecznik ZUS oceniając stopień niezdolności do pracy, poza datą jej powstania, ustala także jej trwałość oraz sprawdza czy w wyniku leczenia lub rehabilitacji istnieje możliwość przywrócenia sprawności organizmu, która to umożliwi powrót do pracy. Dalej lekarz ustala też czy istnieje możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej, a jeżeli to nie jest możliwe sprawdza, czy dana osoba może się przekwalifikować do innego rodzaju pracy. Orzecznik bierze przy tym pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne danej osoby.

Lekarz orzecznik ZUS wydaje swoje orzeczenie zarówno na bazie bezpośredniego badania  stanu zdrowia, jak i dołączonej do wniosku o rentę dokumentacji medycznej. W przypadku gdy dokumentacja medyczna w pełni wystarcza do wydania orzeczenia, lekarz nie jest zobligowany do przeprowadzania badania bezpośredniego. Jeżeli zaistnieją jakiekolwiek wątpliwości co do stanu zdrowia osoby ubiegającej się o rentę, może ona zostać skierowana do lekarza konsultanta, psychologa lub też na dodatkowe badania, czy obserwację szpitalną. Jeżeli stan osoby wnioskującej o świadczenie uniemożliwia jej zgłoszenie się na badanie w ZUS, istnieje możliwość jego przeprowadzenia w miejscu pobytu tej osoby.

Do orzeczenia lekarza orzecznika ZUS zawsze przysługuje możliwość wniesienia sprzeciwu. Sprzeciw do komisji lekarskiej należy zgłosić w oddziale ZUS maksymalnie w ciągu 14 dni od doręczenia orzeczenia. Komisja lekarska orzeka w składzie trzyosobowym. Jej tok postępowania jest identyczny jak badanie lekarza orzecznika.

Niezdolność do pracy nie jest równoznaczna z niepełnosprawnością, o której to Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie orzeka.

(opr.pm)