Finansowa gilotyna prosto z banku

70-letnia kobieta oszczędzała w banku na terminowych lokatach. Gdy je przedłużyła zaproponowano jej lokatę z ubezpieczeniem, na której można więcej zarobić. Wkrótce okazało się, że potrzebowała pilnie pieniędzy na operację. Po likwidacji lokaty z ubezpieczeniem odzyskała tylko 5% tego, co wpłaciła – czyli 1750 zł z posiadanych wcześniej 35 tys. zł.

Federacja Konsumentów zna wiele podobnych historii z tzw. polisolokatą. To produkt grupowego ubezpieczenia na życie i dożycie z funduszem kapitałowym. Konsument podpisuje zazwyczaj deklarację przystąpienia do umowy grupowego ubezpieczenia na życie i dożycie z funduszem kapitałowym. Wpłaca oszczędności jako tzw. pierwszą składkę w umowie ubezpieczenia i zobowiązuje się do kolejnych wpłat przez określony czas, zwykle minimum 10 lat. Większość  wpłaconych środków inwestowana jest w fundusze inwestycyjne. Inwestowanie w te fundusze obciążone jest ryzykiem straty i nie ma gwarancji zysku. Ubezpieczyciel nalicza z tytułu zarządzania środkami szereg opłat np.: za ryzyko, administrowanie, zarządzanie, a najdotkliwsza staje się dla konsumenta opłata likwidacyjna. Rezygnacja z umowy przed terminem jej zakończenia wiąże się z naliczeniem opłaty likwidacyjnej w wysokości nawet do 95% wpłaconych pieniędzy.  Wszystkie warunki są opisane w wielostronicowym regulaminie podsuwanym do podpisu klientowi. Ten zwykle orientuje się w faktycznych warunkach zawartej umowy gdy chce zlikwidować polisolokatę.

Czego domaga się Ferederacja Konsumentów w sprawie rozwiązania problemu tzw. polisolokat?

• najbardziej pożądanym rozwiązaniem byłoby całkowite wyeliminowanie tego typu produktów z rynku

• warunkiem minimalnym powinno być spowodowanie obniżenia opłaty likwidacyjnej do poziomu rzeczywistych kosztów rozwiązania umowy oraz wyeliminowanie opłat, za które konsument nie otrzymuje żadnego świadczenia w zamian

• konieczne jest również zapewnienie rzeczywistego dostarczania wzorców umownych