„Przyjechałeś na dwa lata, zostałeś w Raciborzu do końca swoich dni...”

Ludzie dzielą się na tych, którzy poddają się rzeczywistości, dając się porwać nurtowi wydarzeń i tych, którzy łapią rzeczywistość za uzdę i starają się skierować ją we właściwym kierunku. Ci drudzy po śmierci żyją drugim życiem nie tylko w pamięci wąskiego grona rodziny i przyjaciół, ale również w pamięci zbiorowości, w której żyli i na której odcisnęli swoje piętno. Śp. Michał Szepelawy – rektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Raciborzu należał do tych drugich.

Zmarł 28 grudnia 2014 roku. Mszę świętą żałobną odprawiono w raciborskiej farze ostatniego dnia starego roku.  – Drogi Panie Rektorze, Michale! Kiedy spotkaliśmy się w tym miejscu dwa miesiące temu na Eucharystii wraz z czcigodnym senatem naszej wyższej szkoły zawodowej, był to dzień 19 października 2014, nie przypuszczałem, że za dwa miesiące Panie Michale spotkamy się ponownie w tym miejscu. Tym razem przychodzi mi w udziale uczestniczyć i towarzyszyć Ci modlitwą na ostatniej drodze do domu naszego Ojca – mówił w czasie uroczystości ks. proboszcz Ginter Kurowski, proboszcz parafii.

Świątynia wypełniła się żałobnikami po brzegi – rodziną, współpracownikami, przyjaciółmi, studentami, znajomymi. Kazanie wygłosił ks. wikary Zygmunt Nagel, absolwent PWSZ w Raciborzu. – Państwową Wyższą Szkołę Zawodową Pragnął uczynić prawdziwym domem, gdzie panuje atmosfera wzajemnego wsparcia i miłości, gdzie wykładowcy będą towarzyszyli swoim podopiecznym – mówił ks. Nagel, przypominając, że w swojej codziennej pracy śp. Michał Szepelawy wzorował się na ks. Piotrze Skardze, jezuicie i pierwszym rektorze Akademii Wileńskiej. Dzięki temu kolejne pokolenia absolwentów PWSZ stawały się „budowniczymi nowej cywilizacji opartej na prawdzie i miłości”.

– Przyjechałeś na dwa lata, zostałeś w Raciborzu do końca swoich dni, bowiem związałeś się z naszym miastem zarówno zawodowo jak i rodzinnie – mówił prorektor dr inż. Juliusz Kieś, jeden z najbliższych współpracowników i przyjaciół zmarłego rektora. – Zawsze będziesz w naszych myślach wspaniałym pedagogiem, rektorem, przyjacielem, który poświęcił raciborskiej uczelni swoje zdolności, siły, marzenia i całą swoją energię (...) Spoczywaj w pokoju rektorze, przyjacielu, Michale – zakończył prorektor Kieś.

Głos zabrał również prezydent Raciborza Mirosław Lenk, który w rektorze cenił zarówno otwartość na ludzi, świat i jego sprawy, jak i jego kulturę osobistą, skromność i szlachetność. – Nad Twoją trumną rektorze pochyla się dzisiaj sztandar miasta Raciborza. Niech ten symboliczny gest będzie naszym pożegnaniem z Tobą, a jednocześnie podziękowaniem za Twoją pracę, zaangażowanie w sprawy naszego miasta, za swoją obecność wśród nas, która – ufam głęboko – nie kończy się w dzisiejszym rozstaniu – mówił.

Na pogrzeb zmarłego ojca przyleciała z USA córka Joanna. W chwytającej za serce mowie wychwalała zalety swego taty. – Miał wiele planów. Wiedzieliśmy, że po tej kadencji odpocznie, bo on potrzebował już tego odpoczynku ogromnie. Uczelnia była jego drugim domem. Ale niestety... życie płata nam figle i idzie swoim torem. Odszedł od nas za szybko, ale będzie z nami zawsze – mówiła. Jak słusznie zauważyła wnuczka Karolina, Michała Szepelawego wszyscy lubili – był dobrym człowiekiem, bardzo dużo w życiu osiągnął i zostawił część siebie dla innych, dlatego na długo pozostanie w naszej pamięci.

Śp. Michał Szepelawy spoczął na Cmentarzu Jeruzalem w Raciborzu 31 grudnia 2014 roku. 7 stycznia o godz. 7.00 w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Raciborzu odprawiono mszę świętą w jego intencji.

Wojtek Żołneczko

Michał Szepelawy

Ur. 29 marca 1951 w Mieszkowicach, zm. 28 grudnia 2014 w Raciborzu – profesor nadzwyczajny, doktor habilitowany, od 2007 do 2014 roku rektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Raciborzu. Michał Szepelawy urodził się 29 marca 1951 w Mieszkowicach. W latach 1965 – 1970 uczęszczał do Zespołu Szkół Rolniczych w Prudniku. W 1970 roku rozpoczął naukę w Studium Nauczycielskim w Raciborzu. W 1972 roku ukończył Studium Nauczycielskie i rozpoczął pracę jako nauczyciel wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej nr 12 w Raciborzu. W 1973 roku został przeniesiony do Szkoły Podstawowej nr 8 w Raciborzu, która była jedną z niewielu szkół sportowych w Polsce.

W 1977 roku zdobył tytuł magistra. Następnie rozpoczął karierę nauczyciela akademickiego w Studium Nauczycielskim w Raciborzu, gdzie wykładał metodykę wychowania fizycznego. W 1997 roku uzyskał tytuł doktora na Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach. W 2004 roku uzyskał habilitację. W 2002 roku został wicedyrektorem Instytutu Studiów Edukacyjnych PWSZ w Raciborzu. W 2004 roku został dyrektorem tego Instytutu. 15 maja 2007 roku został wybrany na rektora Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Raciborzu.

Zmarł nieoczekiwanie 28 grudnia 2014 w Raciborzu mając 63 lata.