O bajtlach, prziroście naturalnym i o demografii
Felieton Remigiusza Rączki
Wiycie, dużo sie ostatnio godo o bajtlach, prziroście naturalnym i o demografii. Tymat nojważniejszy, przeca wtoś musi robić na nasze pyndzyje, a przipominom, że żyjymy coroz dłogszy. Ale nic na siyła. Przeca kożdy mo tela bajtli na wiela go styknie, abo wiela chce mieć.
Bo potomstwo podle mie trza wychowywać, a nie yno futrować, żeby urosło. Do mie ważne je, żeby cosik bajtlom odłożyć na lepszy start, czy rozwijać zainteresowania, a nie yno chować.
Ale o czym jo chca dzisio godać. A o tym, że mom taki wrażyni, że familije z jednym bajtlym som terozki na straconej pozycji i trocha sie na nich krziwo dziwo. Prziznom sie, że mom yno jedna cera.
Po piyrsze godo sie o rodzinach z jednym bajtlym wygodnialscy– przipominom, nie kożdy chce przewijać pieluchy przez 15 lot, po drugi, Państwo zapomniało o takich– przeca yno majom jedne, to jim nie trza. Po trzeci przi takich choćby prozaicznych sprawach jak wejści na basyn, jest dyskryminacjo.
Łoto ech boł i wyobroźcie se, że ni ma opcji 2+1, yno 2+2. Jo z jednym bajtlym zapłacioł wiyncyj niż z dwoma. Chyba komuś sie coś pomylyło.
Już ech chcioł zawołać bajtla z drogi, żeby z nami wloz, on by sie potoploł, a jo by myni zapłacioł. Polski absurd.
Wiycie, nie chca krytykować polityki demograficznej, ale żądom sprawiedliwości, bo bezmałaś żyjymy w państwie jeszcze, demokratycznym.
Pyrsk!