Zdaniem Ślązoczki

Chcielibyście widzieć życzynia od 1,5-rocznego Pawełka, kiery widzioł, że siostry malujom i na osobnej kartce też „napisoł” pora krysek.

Tak mie kamratki namowiajom, że mom też roz o sobie napisać, toż dzisiej zaś bydzie taki roztomańte, o wszystkim po trosze. Tak sie byda chciała trocha pochwolić.

„Bo chociaż to życie idzie jak po grudzie, na świecie jeszcze są dobrzy ludzie”. Od poczontku roku mom szczyńści sie z takimi spotykać, na chwila nie było mie we wsi a ludzie sie o mie dopytywali. Już najbardzij były mi miyłe laurki na Dziyń Babcie, kiere przisłały mi przipadkowo poznane dzieci z grona naszej „Czelodki”. Chcielibyście widzieć życzynia od 1,5-rocznego Pawełka, kiery widzioł, że siostry malujom i na osobnej kartce też „napisoł” pora krysek, ale jo wiedziała jako mom to czytać. Nikierzi powiedzom, że Dziyń Babcie był we styczniu - stare dzieje, ale jo chca pochwolić rodzicow tych dzieci, że od mała uczom ich dobroci. Bydom mieć z nich pociecha zaszczyt i uciecha.
Niedowno dostałach dyplom od przedstawiciela władz Kółek Rolniczych, kiery sie nazywo „Order serca - Matkom wsi”. Kaj mie tam znodli! Ale wiyrzcie mi, tak ech była rada, żech sie ze szczyńścio rozpłakała. Mom już tam na ścianie roztomańte dyplomy, ale Order Serca to jest te najszczyrsze. Wcale sie nie gorsza, że moji „dane osobowe” som dlo wszystkich. Na poczontku lutego zadzwoniyła dziynnikarka z Katowic, żeby chciała mi zadać pora pytań, potrzebnych do ankiety o Ślonzokach. Zgodziyłach sie i wiycie jak my sie obie przi telefonie uśmioły. Spytała sie mie kaj leży Chebzie, co to jest żymlok a co krupniok, co to jest klapsznita i czy bych chciała miyszkać w Sosnowcu, z kierym Ślonzokiym chciała bych sie spotkać, czy pamiyntom moja piyrszo miyłość. Toż przi tej odpowiedzi śmioły my sie najbardzij, bo jo mom 82 lata a ta moja opowieść zdarzyła sie „za Niymca” jak synkow we wsi zostało jak na lekarstwo.

O Sosnowcu odpowiedziałach, że ja, bo czemu ni - jakbych miała blisko do kościoła i do sklepu to by mi było wszystko jedno. Wiedziałach, że Chebzi leży kańś kole Katowic ale potym musiałach se to obejrzeć tak rychtyk na mapie. A co do tego sławnego Ślonzoka, z kierym chciałabych się spotkać to bardzo miyło byłoby mi se pogodać z panym Dominikiym Kolorzym - tym od  Górniczych Zwionzkow Zawodowych i z panym synatorym Alojzym Lysko, kiery pisze piykne ksionżki o swoi „małej ojczyznie” i o piyknych pszczyńskich lasach.

Zeszły tydziyń przijechoł fotoreporter, kiery chcioł sfotografować downe sprzynty, kiere sie u mie jeszcze zachowały, najbardzij podobała mu sie nasza stuletnio chałupa, kiero zamiast antryju mo siyń bez cało szyrokość, i stare obrozki po starziku. Padoł, że nie bydzie siedzioł długo - „jakieś 10-15 minut” a był przeszło godzina, i zostołby jeszcze dłużyj, kieby nie zmarznyty kierowca, kiery mu adiutantowoł, a kierymu sie fest śpiychało. Padoł, że przijedzie zaś. Mie taki odwiydziny fest cieszom, bo wiym , że jest ech pomocno i że „moga sie na co przidać” młodym, kierzi chcom sie czegoś nauczyć. Bo człowiek jest potrzebny człowiekowi. I chocioż nikiedy od tych telefonow boli głowa, od pisanio rynka, a czas ucieko, to tego nie żałuja, bo zawsze idzie poznać dobrych ludzi.

Ślonzoczka Aniela