Tak dłogo sie żbonek nosi, aż sie hynkel urwie
Felieton Remigiusza Rączki
Witejcie roztomili Ludkowie.
Wiycie z jednego, żech je rod, że zepsuł mi sie łoto telewizor nie łoglondom tych gupiekolow, kierzi nami rządzom. To drek prosi o pomsta do nieba, że w kraju demokratycznym sie wyrobiajom taki rzeczy.
Jo wiym tako nasza myntalność Poloka, nahabić sie wiela wlezie, a potym już wszysko smolić. Yno sie pytom, kaj najzwyklejszo ludzko, społeczno uczciwość?
Wiycie to je zgroza, żeby tak ludzi cyganić i robić im woda z mózgu. Mie sie to we głowie nie mieści, a mom gowa wielko.
Jo jak widza, te wszyski, szumne hasła przedwyborcze, to mie na śmiych biere. No ja ale obiecać bezmałaś, to nie grzych. Yno cza by było, choć w połowicy sie z tych obiecanek rozliczyć. A tak wcale ni ma.
Musza wom pedzieć, że te podsłuchy, to nie było zagrani fair- jak to sie terozki godo. Ale nasze śląski porzekadło godo: „prziszła piska na Matyska”, a zresztom tak dłogo sie żbonek nosi, aż sie hynkel urwie. I to je świynto prawda.
A te nasze polityki, musieli by zacznyć wyznować hasło łod moji świyntej pamiynci starki: „że lepszy małom łyżyczkom, a sztyc”, bo jak sie weźnie za wielko, toż sie gibko idzie zakudzkać.
A nom zostało pożykać, o normalnych ludzi, kierzi w końcu wykludzom ta Polsko na prostka. Pyrsk!
Hynkiel - uchwyt
Drek - wręcz
Piska - kreska
Sztyc - cały czas