Jej mąż został zastrzelony przez Rosjan. Wspomnienia 100-latki

PSZÓW Życzenia przyjmowała na siedząco, ponieważ ma kłopoty z chodzeniem. Poza tym jest w świetnej formie. Komunikatywna, towarzyska, dużo czyta. I zdecydowanie nie wygląda na swój wiek. Do tej pory ma gęste i zdrowe włosy. Jako młoda dziewczyna zaplatała je w warkocz, który sięgał aż po pas. Albo układała z warkocza „koronę” wokół głowy. - Jak ta... - przypomina sobie jubilatka. - ... Tymoszenko!

Wielodzietna rodzina

Zofia Liput przyszła na świat 4 maja 1915 r. w niemieckim mieście Bottrop. Jej ojciec wyemigrował tam za pracą. Jego pierwsza żona, z którą miał pięcioro dzieci, zmarła. Wziął więc ślub ponownie, z matką pani Zofii. Urodziło im się troje dzieci: Stanisław, August i właśnie Zofia.

Nowy dom

Gdy Zosia miała 6 lat, a więc w 1921 r., rodzina wróciła do Pszowa. Dlaczego? Z powodu plebiscytu na Górnym Śląsku. Chcieli wziąć udział w głosowaniu. - Dzieci z pierwszego małżeństwa, które były już większe, zostały w Niemczech, pracowały u bauerów - wyjaśnia Kornelia Swacha, wnuczka jubilatki.

Początkowo rodzina zatrzymała się u ciotki na Brzeziu. Ale szybko kupili w Pszowie działkę przy ul. Pszowskiej w Pszowie, bo parcelowano ziemię w miejscu, gdzie wcześniej był dwór. - Kątem pomieszkiwali w jednym pokoju u sąsiada, a jednocześnie budowali dom, do którego się wprowadzili - dodaje wnuczka jubilatki.

Dwa małżestwa

W 1945 r. wydarzyła się tragedia. Pierwszy mąż pani Zofii, Teodor, został zamordowany przez Rosjan, którzy urządzili sobie libację. - Niemcy uciekali, a Rosjanie tu weszli. Pijani go zastrzelili - wspomina z żalem. - Miałam już syneczka i córeczkę - dodaje.

Drugi mąż jubilatki, Tadeusz, był od niej młodszy o 10 lat. Z tego względu dbał o żonę z jeszcze większą troską. - On tak się zawsze o nią martwił! Powtarzał, że jakby tylko coś mu się stało, to żeby wziąć ją pod opiekę. Bo jakby jej coś się stało, to on tego nie przeżyje. Zmarł młodo, w wieku 66 lat. Gdyby tylko wiedział, że jego żona będzie świętować 100. urodziny... - podkreśla pani Kornelia.

Powrót do domu

Pani Zofia całe życie pracowała ciężko na polu. Teren do obrobienia był duży, bo od Pszowskiej po Śląską. - A wiadomo, kombajnów nie było. Dziadek kosił, babcia wiązała, dzieci i wnuki pomagały - przyznaje pani Kornelia.

W pewnym momencie dom, w którym wychowała się i mieszkała jubilatka, trzeba było zburzyć. Ze względu na szkody górnicze. Pani Zofia przeniosła się więc do bloku na Os. Tytki w Pszowie. - Powoli powstawał nowy, wzmocniony dom, w którym dziś mieszkamy. Ale babci trudno było wrócić do niego z bloku. Przyzwyczaiła się do swojego mieszkania. Jednak sama, bez opieki, nie mogła zostać. Więc jej nowy pokój przypomina ten, który miała w bloku. Wszystko jej przenieśliśmy, żeby czuła się jak najlepiej - zaznacza pani Kornelia.

Głowa pracuje

Obecnie pani Zofia ma bardzo uporządkowany plan dnia. Budzi się pomiędzy godz. 5.30 a 6.30. I zaczyna się modlić. Następnie, w zależności od tego, kto z pozostałych domowników pierwszy wstanie, przygotowuje jej herbatkę. Na śniadanie musi być kawa zbożowa. Poza tym jubilatka je to, co wszyscy. - Później babcia wraca do swojego pokoju, siada na swoim stołku i modli się albo czyta. Książeczki do nabożeństwa, gazety. Ją wszystko interesuje. Nogi nie potrafią chodzić, ale mózg cały czas musi pracować. Chyba dlatego jest w tak dobrej formie - cieszy się pani Kornelia.

Stałym punktem dnia jest prawdziwa kawa i ciastko o godz. 10.30. Bo pani Zofia to fanka słodyczy. - Jaaa! - potwierdza z uśmiechem. - I kawa - dodaje. Obiad musi być punktualnie o godz. 13.00. Po południu znów ciastko lub inna przekąska. Kolacja około godz. 18.30. - Nie narzeka, wszystko jej smakuje. Po kolacji modli się i idzie spać. Lubi oglądać telewizję. Czasem mówi „kręci mi się w głowie od tego czytania, włącz mi Teleexpress” - mówi wnuczka jubilatki. Pani Zofia to także wielbicielka programu „Jaka to melodia” i serialu „Klan”. - I wszystkich wiadomości, polityki. Nieraz wracam i słyszę od babci „Kornelciu, czy ty wiesz, co tam się stało? Tylu ludzi poginęło!” Bardzo przeżywa smutne wydarzenia - dodaje pani Kornelia. - Patrze i się interesuje. I żal mi. A potem zaś różaniec - zaznacza jubilatka.

Na co dzień pani Zofia jest pogodna, optymistyczna, lubi żartować. - Nie ma dnia, żeby siedziała załamana - chwali babcię 18-letni prawnuk, Marek. - Jak mnie pięć lat temu do lazaretu wzięli, do szpitala, to patrzyłam w górę i mówiłam doktorowi, że już czas iść do nieba. Ale on mi zapowiedział, że jeszcze nie pora. I spełniło się - puentuje jubilatka.

Zofia Liput urodziła 2 dzieci, ma 2 wnuczki, 4 prawnucząt i 3 praprawnucząt.

(mak)