Bogactwo Ślońska
Felieton Remigiusza Rączki
Mie w doma uczyli, żeby sie yno za fest nie wychylać i broń Boże niczym nie chwolić, bo zarozki inni bydom wszyskigo zowiścić. A z drugij strony se myśla, życz, a bydzie ci życzone.
Ale ło czym chca wom dzisio połosprowiać?
A o tym, że rychtyk na Ślońsku momy sie czym chwolić i choć Hanysy nie radzi to robiom, to jednak trza.
A powiym wom, że łoto jakoś sie zeszło mi, że musioł ech tyn nasz Ślońsk reklamować. I ku zaskoczeniu nikierych (nojbardzi w inszych regionach Polski) momy sie czym chwolić, bo miasta corozki piykniejsze, choćby zajedźcie se do Katowic. Jeszcze 10 lot tymu szare i szpetne, a dzisio nowoczesne, zielone i nie do poznanio. Ale w innych miastach, gminach je blank tak samo.
Ślońsk to fol zabytkow (Szlak Zabytkow Techniki), pałace, zamki, rynki, kamiynice w kierych kożdy znojdzie coś dlo siebie.
A do tego momy kupa ludzi ze Ślońska i na Ślońsku kierzi doprowdy majom cosik do pedzynio, a i talentami nie grzeszom. Aktory, piosynkorze, ludzie świata biznesu. Jak bych chcioł wszystkich wymiynić, brakło by mi na pewno strony.
Do tego nasze fajery, biesiady. Czy kaj indzi tak poradzom se pośpiywać, potańcować jak u nos na Ślońsku? Momy swoja muzyka, wice i co nojważniejsze swojigo ducha.
No i moja perełka– nasz śloński kust. Bijymy wszystkich na łopatki z naszym jedzyniym. Miołech łoto taki mały „pojedynek kulinarny” z Mazowszym jako regionym i powiym wom, że łoni sie mogom od nas kupa rzeczy uczyć. Tak jak je smacznie u nos na Ślońsku ni ma nigdzi.
Na koniec powiym wom yno tela– nie gańbujcie sie tego co nasze i chwolcie sie Ślońskiym wiela wlezie. Pyrsk
zowiścić – zazdrościć
blank – całkowicie
fol – dużo
kust – kuchnia