Według danych gromadzonych w ramach unijnego programu Copernicus C3S średnia globalna temperatura powietrza w ubiegłym roku osiągnęła rekordową wartość, znacznie przekraczając wielkość z najcieplejszego dotąd sezonu 2016. Rekordowe były w minionym roku zarówno temperatury powietrza, jak i powierzchni oceanów. Za to drugie odpowiada zjawisko El Nino, czyli utrzymywanie się ponadprzeciętnie wysokiej temperatury na powierzchni wody w strefie równikowej.

Ale to, co dzieje się na oceanach, ma też duży wpływ na sytuację na lądach. A w 2023 r. było najcieplej, odkąd prowadzone są pomiary. Według badaczy z C3S średnia temperatura na świecie wyniosła w minionym roku 14,98 stopnia Celsjusza i była o 1,48 stopnia wyższa niż w epoce przedindustrialnej.

Ponadto, zaczynając od lipca ubiegłego roku, każdy kolejny dzień przynosił kolejny rekord średniej dziennej temperatury na Ziemi. Taka sytuacja utrzymywała się przez dużą część lata. Jednocześnie miesiące jesienne też przynosiły rekordy temperatur dla tej pory roku.

W sumie rekordowych było pod względem temperatury ponad 200 dni minionego roku, a zdecydowana większość z nich w drugim półroczu. Dane unijnych naukowców pokazują też, że grubość pokrywy lodowej na Antarktydzie utrzymuje się na rekordowo niskim poziomie, a grubość lodowców w Arktyce spadła poniżej średniej. Topnieją także lodowce górskie w Alpach oraz w górach Ameryki Północnej.

Copernicus Climate Change Service (C3S) to jedna z sześciu usług tematycznych świadczonych w ramach unijnego programu Copernicus, zarządzanego przez Komisję Europejską i wdrażanego przez Europejskie Centrum Prognoz Średnioterminowych (ECMWF). Celem C3S jest dostarczanie rzetelnych informacji o obecnym i przeszłym stanie klimatu oraz opracowywanie prognoz na najbliższe dziesięciolecia dla różnych scenariuszy emisji gazów cieplarnianych. Tworzono w ramach programu Copernicus bazy wiedzy ma wspierać unijną politykę łagodzenia i adaptacji do zmian klimatycznych i globalnego ocieplenia.