Ulica na kanale młyńskim
Ulica Młyńska ma pradawną nazwę. W jej rejonie działały co najmniej dwa młyny, a jeżeli dodamy ten funkcjonujący tuż za zamkiem (tam, gdzie dziś są kramy targowiska) to nawet trzy.
Ostatni z nich padł ofiarą tragicznego pożaru w czerwcu 1979 roku. Był to już młyn zasilany energią elektryczną, ale dawne młyny napędzano energią pozyskiwaną z wody. W tym celu, już w końcu XIII wieku istniał przekop, który można uznać za początek pierwszego kanału młyńskiego. Czy był to ten, gdzie biegnie dzisiejsza ulica Młyńska? Trudno jednoznacznie stwierdzić. Jednakże jest to wysoce prawdopodobne. Pomijając te tajemnicze początki trzeba uznać, że ulica powstała na miejscu kanału, do którego doprowadzano wodę z rzeki Nacyny. Swój początek kanał młyński brał nieopodal mostu kolejowego na Nacynie. Ponownie łączył się z korytem rzeki tuż przed mostem na ulicy Raciborskiej. Najstarsza ulica Młyńska istniała na odcinku od zamku do młyna (na wysokości ul. Klasztornej) i zataczając łuk łączyła się z przedłużoną ul. Klasztorną. Po 1939 roku Młynówkę zasypano i ulicę Młyńską przedłużono. Jej nazwa zachowała się do dziś, choć od 1979 roku nie funkcjonuje tu żaden młyn. Ale zachowało się kilka budynków znajdujących się tuż obok targowiska oraz zamku (sądu), które były niemymi świadkami młynarskiej przeszłości tej części miasta i tej ulicy.
Bogdan Kloch
Dyrektor Muzeum w Rybniku