Wspomniyni Księżnej
Felieton Remigiusza Rączki.
Pora dni tymu stoli my wszyjscy na kierchowach skiż Wszystkich Świyntych. Jo jak tak dycki stoja toż se porozważuja ło tych kierych już ni ma. I jak to napisoł Jan Twardowski, „śpieszmy się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą”. W tym roku umrzyło też kupa ludzi znanych, kierym wszyjscy pszoli.
A w Żywcu w październiku umrzyła księżno Maria Krystyna Habsburg.
Mioł żech okazjo jom poznać 3 lata tymu, skiż tego, że kludza w telewizorze programy.
Wtedy była to już prawdziwo babcinka, ale haltło mie jak zaczła rozprowiać. Musza wom pedzieć, że to boł zaszczyt do mie – słuchać jom.
Prawdziwo patriotka, a łod Polski tak po prowdzie nie dostało nic, yno kupa nieszczynść. W 1945 roku wygoniono z Polski, choć jeji foter za walka w polskim wojsku wywieziony boł na roboty. Komuna wszysko im zgrzitła i po wojnie zostali ło bruzku, czyli z niczym. Cołki majątek (w tym też browar żywiecki). Bo nie wiym czy wiycie, że to dziynki prastażikowi księżnej do dziś dnia mogymy kosztować złocistego „Żywca”, na kierym zresztom je herb Habsburgów.
Księżno była prawdziwom arystokratkom w kożdym calu, z manierami, elokwyncjom no i znała aż 5 jynzykow. W Polsce nie była 50 lot, a po polsku poradziyła piyknie godać.
Jak mi rozprowiała o życiu na zamku, balach, swoji Familiji, to szkuty na moji gowie stoły na sztorc. Godom wom – historyjo jak z filmu. A normalnie, księżno była prostom, skromnom osobom. I tak se myśla, że ludzi idzie pozbyć majontku, ale jednego nie idzie wżonść – osobowości.
Księżno przeżyła w swoim zomku w Żywcu ostatnich 11 lot, myśla, że szczynśliwych. Bo wrocka nazot do Polski, to było jeji marzyni. One sie spełniyło, a dzisio ksiynżno łodpoczywo se już ze swojimi przodkami w krypcie Habsburgów.
Na koniec życza wom spotkanio takich właśnie ludzi jak Księżno! Pyrsk!
Słowniczek dlo bajtli:
- Wrocka – powrót
- Zgrzitła – zabrała
- Foter – ojciec
- Kludza – prowadzę
- Kierchow – cmentarz
- Psoć – kochać