Kiedy zaczniemy myśleć?

Nie wiem, czy jestem wieszczem narodu, pewnie nie, ale, to co się wydarzyło w Kamieniu Pomorskim i w wielu innych miejscowościach, przepowiadałem na kursach prawa jazdy przez 15 lat i dalej powtarzam z uporem maniaka, to klęska naszego narodu. A przede wszystkim nami rządzących. „Pijani kierowcy wiozą śmierć” – to cytat z Krzysztofa Hołowczyca, nota bene moim zdaniem jednego z najlepszych i myślących naszych kierowców – zawodowców. Okazało się, że to znana prawda, której niestety wielu nie bierze w ogóle pod uwagę. Nagle po wypadku zbiera się gremium: premier, ministrowie, fachowcy i obradują, co zmienić. Może zaostrzyć kary dla pijaków, może zwiększyć kontrole na drogach, może w każdym aucie alkomat (to chyba najśmieszniejszy pomysł naszego poważnego do bólu premiera), może… może. Niestety, niczego nie zmienią. Można wiele, tylko czemu tak późno, dlaczego, jak to zwykle u nas najpierw kilka tragedii: Kamień Pomorski i kobieta w dziewiątym miesiącu ciąży, wypadek w Wiśle, Świerklanach, tramwaj w Łodzi, potrącenie, pijany ksiądz, prokurator, policjant… itd. I nagle wszyscy się budzą, nagle dostrzegają problem. On jest od dawna, tylko nie chcemy go dostrzec.

123 lata w niewoli, Polski nie było. Nie chcemy być kapusiami, nikt nie chce się wychylać, to przecież jest nam obce. Czy na pewno? Tak. Ale tylko wtedy, gdy nas to nie dotyczy – to też wpajam moim kursantom. Po wypadku, który wstrząsnął całą Polską, w jednym z programów telewizyjnych, usłyszałem głos księdza, mówiącego o jego przeżyciach dotyczących tragedii. Mówił, że jego myśli, kiedy giną ludzie gdzieś tam są skierowane na współczucie, ale to co zdarzyło się u nich to niesamowita tragedia, znał te dzieci, a jego wyobrażenie tej tragedii jest nieprawdopodobne. Niesamowita tragedia. Opity i dodatkowo naćpany zabił. Wszyscy już ogłosili wyrok. Kawał drania. Jestem za, ale… Spójrzmy na własne podwórko. Czy u nas to się nie zdarza? Myślałem, że potrąciłem sarnę – powiedział kierowca z Rybnika, zabijając kobietę. Była telewizja? Nie, bo jedna ofiara to nie jest medialne. Wielokrotnie próbowałem zachęcić media do zainteresowania się problemami związanymi z prawem drogowym. Prosiłem radia, gazety, żeby pochylić się nad tym „problemem”, na który jesteśmy skazani przez rozwój cywilizacyjny. Czy nam się to podoba, czy nie, musimy korzystać z drogi. Wszyscy. Niestety to niemedialne. Lepiej przyjechać na miejsce tragedii, pokazać zdjęcia, zbliżenie kałuży krwi, trupy, masakry – to jest medialne, bo to lud kupi beznamiętnie, poopowiada na spotkaniach z rodzinami. No właśnie. A o czym mówią ci, których takie nieszczęścia bezpośrednio dotknęły? O bezsilności naszego państwa? O tym, że ludzie widzieli, wiedzieli, że nie powinien wsiąść za kółko? I co zrobili? Rodzina jedzie na imprezę, wiedzą, że będzie alkohol. Wcale nie trzeba skorzystać, ale jeśli – są firmy taxi, które mogą podstawić dwóch kierowców, jeden jedzie naszym autem, drugi po niego dojedzie. Koszt znikomy w porównaniu z ryzykiem. Czy to tak trudno zrozumieć i zaakceptować? Widocznie tak , bo kto nie ryzykuje w kozie nie siedzi.

Wracając do kablowania, czy jak kto woli uprzejmego donoszenia. Jedzie pijany sąsiad, któryś kolejny raz. Zadzwonimy? Nie bo to sąsiad, ma rodzinę, pracę, pozycję społeczną. Ale co będzie, jeśli na jego drodze stanie nasz bliski? O, to już inna sytuacja. Wielka tragedia, wszyscy są winni. Idzie mama z dzieckiem przez środek skrzyżowania , jedzie ojciec z dzieckiem na kolanach za kierownicą, jesteśmy w stanie zareagować? Nie. Nas to nie dotyczy. Potem jest za późno. I tak do następnej tragedii. Ile ludzi musi zginąć, żeby nasze społeczeństwo zaczęło myśleć? Nie udawajmy, że problemu nie ma. Świata sami nie zmienimy, ale trzeba robić wszystko, żeby mieć czyste sumienie, że zrobiliśmy wszystko co było możliwe, bo jak przyjedzie do nas telewizja, będzie za późno.

Grzegorz Swinka