Złote Soczi
Felieton Remigiusza Rączki.
U nas latoś zimy ni ma, a w Rusyji Olimpiada zimowo na całego. I tak miyndzy Pon Boczkiem, a prowdom, tego jeszcze nie było. We sobota byli my na osmym placu z medalami. A zawsze sie yno liczyły Rusy, Nimce i ci z wiyrchu (Skandynawio).
Jak Stoch wyskokoł złoto, toż jedni sie śmioli, że w Rusyji też idzie jednak wylądować. Jo myśla, że momy nowych bohaterow narodowych, a o Stochomanii umia pedzieć już oficjalnie. Synek se to wyskokoł. Dwa złote medale- żodyn ani sie nie pomyśloł o takim scynariuszu.
Ale widzicie, to też je jakiś znak czasu. Jeszcze pora lot tymu w zimowych Igrzyskach wcale my sie nie liczyli. A terozki momy tela zdolnych młodych ludzi.
Jak ech sie dziwoł, jak Kowalczyk szafła bieg z pynknytom kościom, to żech se zarozki pomyśloł o naszych fusbalerach, kierzi musieli by choć ze tydziyń potrynować jak łona. Wtedy mono zaczli by jako grać. To co ona zrobiyła, to boł wyczyn.
Wiycie piyknie sie na to dziwo, yno żodyn nie pomyśli, jakim to je kosztym i wysiłkiem tych szportowcow. Dieta, tryningi i zero taryfy ulgowej. Ale dziynki nim na nowo uwierzyli my w polski szport. Som naszom chlubom narodowom.
Jo jak grali nasz hymn, mioł płaczki w oczach- bo takij Olimpiady jeszcze nie było. Myśla, że je to wydarzyni historyczne i nie śmiemy ło nim zapomnieć, a tym bardzi o naszych bohaterach narodowych. Pyrsk!
Fusbaler – piłkarz
Rusyjo – Rosja
Szafła – udało się zrobić
Mono – może