Matur czas
Felieton Remigiusza Rączki
Jak kożdy rok, tak i latoś kwitnom kasztany czyli momy moj. A jak moj, toż matury. Kożdy kiery zdowo, na pewno lekko sie poci na hasło matura. I wcale sie nie dziwia, boch som tyż sie lekko nerwowoł. Ale to tak yno do momentu, aż człowiek siod i pisoł, bo potym to już sie jakoś kulało.
Ale matura to nie yno jakiś egzamin, ale przepustka na studia, no i przed wszyskim egzamin naszej dojrzałości (tej emocjonalnej). Beztoż je podwójny sztres.
Ale jak widza w ostatnich latach, te młodzioki kiere zdowajom matura, jakoś specjalnie sie tym nie sztresujom. Łoni twierdzom: „jak nie latoś to na bezrok”. To je chyba efekt bezstresowego wychowanio, kiere było modne jak sie rodziyli w latach 90-tych.
A do tego poziom wiedzy maturzystow dowo dużo do życzynio. Nie zapomna pora lot tymu, jak wylazła maturzystka z egzaminu, a jo się jom pytom „ i co było i jako, ciynżko?
A łona mi pado, wiy Pan jakoś poszło, było o „Chłopach”. Napisałach o tej Borynie. Na co jo ji godom, ale Boryna to boł chop, a łona mi pado- rychtyk…”
Wiycie terozki takich maturzystow momy, nie wszystkich, żeby nie było. Ale tak po prowdzie, żeby zdać matura nie trza przeczytać ani jednej lektury, ortografie tyż nie trza umieć. A za moich czasow, za 3 orty już sie nie zdowało.
Reformy, reformy, a społyczyństwo corozki bardzi tympe. Jako to je? Było dobrze, to po co to zmieniać. Żeby było śmiysznie, to wszystki te reformy uzaś wracajom sie do tego było.
A na koniec wszystkim maturzystom winszuja połomanio piór i pełnych głow wiedzy. Pyrsk.
Bezrok – w przyszłym roku
Latoś – w tym roku