Numer: 2 (479)
Data wydania: 12.01.16
Kącik ZUS
Beata Kopczyńska, rzecznik prasowy O/ZUS w Rybniku
Od kilku dni otrzymuję propozycje telefoniczne od pewnej firmy, która proponuje mi możliwość obniżenia kosztów związanych z opłacanie składek do ZUS poprzez outsourcing pracowniczy. Czy to jest możliwe?
ZUS apeluje do wszystkich firm, które zamierzają skorzystać z outsourcingu pracowniczego o dokładne zweryfikowanie zawieranej umowy oraz podmiotu, z którym ją zawieramy. Trzeba pamiętać o tym, że przejęcie pracowników tylko w celu przejęcia wypłaty wynagrodzenia i płatności podatków czy składek, przy pozostawieniu identycznej podległości służbowej oraz identycznego miejsca wykonywania pracy, jest prawnie nieskuteczne i niemożliwe. Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 2010 r. (sygn. akt I PK 210/09): „Outsourcing nie może stanowić przejścia części zakładu pracy na innego pracodawcę, jeżeli nie przemawia za tym kompleksowa ocena takich okoliczności, jak rodzaj zakładów, przejęcie składników majątkowych i niematerialnych, przejęcie większości pracowników, przejęcie klientów, a zwłaszcza stopień podobieństwa działalności prowadzonej przed i po przejęciu zadań.” Według naszych danych firm, które skorzystały z fikcyjnej pomocy nieuczciwych podmiotów prowadzących tzw. outsourcin pracowniczy, jest w kraju ok. 340. Ich łączny dług z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne to 70 mln zł. Dlatego apelujemy do przedsiębiorców o dokładne przeanalizowanie oferty.
Czy niania może starać się o zasiłek chorobowy?
Jeżeli niania wyraziła chęć podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu i została zgłoszona przez pracodawcę do tego ubezpieczenia, może z tytułu choroby uzyskać zasiłek chorobowy i świadczenie rehabilitacyjne. Ma prawo do zasiłku chorobowego po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Do okresu tego wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego (np. z tytułu stosunku pracy), jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni.
Co ważne, niania nabędzie prawo do zasiłku chorobowego od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego, m.in. jeżeli niezdolność do pracy spowodowana jest wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy.
Pracownik z długim stażem ubezpieczeniowym, który nie pracował przez ostatnie trzy lata, został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy. Czy ZIS przyzna mu rentę?
Przy ubieganiu się o rentę z tytułu niezdolności do pracy obowiązuje generalna zasada, że niezdolność do pracy powinna powstać w okresie podlegania ubezpieczeniom albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Tym samym osoby, które zachorowały po upływie 1,5 roku od upływu okresów składkowych lub nieskładkowych, nie mają szans na uzyskanie renty. Od tej zasady jest jednak wyjątek. Przepisu dotyczącego owych 18 miesięcy nie stosuje się do osób, które mają okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze co najmniej 20 lat w przypadku kobiet i 25 lat w przypadku mężczyzn. Równocześnie muszą legitymować się orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy. Jednakże utrata całkowitej niezdolności do pracy lub jej zmiana na częściową niezdolność oznacza utratę prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.